Jak dobrze sprzedać nieruchomość?

„To niemożliwe!” – Tomek nie mógł uwierzyć własnym oczom. Dwa dni wcześniej poprosił mnie o pomoc w negocjacjach ceny mieszkania, które miało być jego nowym lokum. Sprzedający przez telefon był dość stanowczy, mówiąc, że „cena wywoławcza jest ostateczna”.

„Zobacz, jak to osiągniemy” – powiedziałem, pokazując mu przygotowaną strategię negocjacyjną na kartce A4. Tomek słuchał uważnie, pochylony w moją stronę, chłonąc każde słowo.

Wczoraj kelnerce udało się namówić mnie na deser za 38 zł. Mnie - zawodowego negocjatora z 25-letnim stażem.

Miałem 315 tysięcy i marzenie, które wydawało się niemożliwe. Wtedy postanowiłem złamać wszystkie zasady, które mnie paraliżowały.

'To za mało!' - usłyszałem przez telefon stanowcze 'nie' sprzedającego.

340 tysięcy. Ta wywoławcza to jedna z najniższych cen na rynku. Chcę to mieszkanie. Mam tylko 315.

A właśnie zaproponowałem jeszcze mniej.

Moje wahanie było jak kotwica, która trzymała mnie w bezpiecznej, ale nudnej zatoce. Nigdy nie byłem dobry w negocjacjach, ani śmiały. Za bardzo się przejmuję tym, co pomyślą inni. Nie chciałem obrazić sprzedającego. 'Co on sobie o mnie pomyśli?' - ta myśl paraliżowała mnie przez lata. Od dzieciństwa miałem problem, by zawalczyć o swoje.

DIALOG Z ŻYCIA WZIĘTY:

· 'Jaką ma Pan ostateczną cenę?'
· 'Napisałem w ogłoszeniu.'
· 'Ale może da się coś zrobić z tą ceną?'
· 'Nie.'

Koniec rozmowy. Stracona okazja.

A teraz to samo mieszkanie, ale z właściwymi pytaniami:

Historia z wczoraj:

'Mam pytanie do sprzedającego' - powiedział mój klient. 'To mieszkanie jest drogie jak na ten stan. Co Pan na to?'

Sprzedający się zamknął. Negocjacje stanęły.

Dwa tygodnie później, to samo mieszkanie: 'Rozumiem, że remont był 5 lat temu. Co zostało wtedy zrobione?'

Sprzedający rozgadał się na 20 minut. Sam przyznał, że instalacja wymaga wymiany. Cena spadła o 75 000 zł.

Różnica? Jedno dobrze zadane pytanie.

W '167 Złotych Pytaniach w Negocjacjach Nieruchomości' znajdziesz:

Jak będziesz rozmawiać, tworzyć porozumienie, to nie mów “ja”, “nasza firma”, “moje” itd., tylko rozmawiaj o tym, że “tworzycie wspólnie porozumienie”, dlatego że jak Twój rozmówca się zaangażuje w taką rozmowę “co możemy wspólnie zrobić”, to będzie bardziej zdecydowany.

Wtedy Twój rozmówca, współtworzy to porozumienie. Jeżeli on sam ma udział w tworzeniu porozumienia, to trudno mu będzie odpuścić i zrezygnować z wypracowanego przez siebie rozwiązania.

W negocjacjach często bazuję na zaangażowaniu.

"Ile pan może zejść z ceny?" - zapytałem.
"Ani złotówki. To jest ostateczna cena."
"Aha... czyli jednak może Pan zejść z ceny?" - odpowiedziałem.
"Skąd Pan to...?"

Jedno sprytne pytanie.